Eens de hardheid van de Rouergue voorbij, dringt de rivier de Lot Quercy binnen en vervoegt zich bij Cahors, volgens een grillig pad, met tal van bochten en hoge kliffen… Dit is haar meest schilderachtige deel, met de schoonheid van het dorp als decoratie (zoals Saint-Cirq-Lapopie).
Stroomafwaarts dienen de golvingen van een minder ingesloten deel van de Lot als decor voor de wijngaarden in Cahors, die de vruchtbare terrassen van de rivier bezetten. De rivier wordt rustiger en dringt snel Agenais binnen waar het water zich vervoegt bij dat van de Garonne.
Dordogne raakt de noordelijke grens van het departement, over een afstand van een vijftigtal kilometer. Het herbergt een indrukwekkende verzameling van uitzonderlijke dorpen en kastelen. Van het noorden naar het zuiden trekken we richting Martel, we springen over het kalksteenplateau van Gramat, tot plots Rocamadour tevoorschijn komt in de holte van de kleine vallei Alzou. En hop, we staan met een voet op het kalksteenplateau van Limogne, in het oosten, Figeac en Saint-Céré. Eindelijk zijn we beland in één van de meest symbolische landschappen van Lot!
